Primena đubriva u proizvodnji paprike

Zbog svog ekonomskog značaja i upotrebe u ishrani ljudi paprika se danas uzgaja u čitavom svetu i predstavlja jednu od najrasprostanjenijih povrtarskih biljaka. Cenjena je zbog visokog sadržaja vitamina (posebno C), zatim šećera, belančevina i dr. Koristi se tokom cele godine, u svežem stanju i u prerađenom stanju (konzervirana i smrznuta).

Paprika je jednogodišnja biljna vrsta iz porodice pomoćnica, odnosno Solanaceae. Zbog velikih potreba za hranivima, njene duge vegetacije i gajenja u uslovima navodnjavanja treba je đubriti organskim i mineralnim đubrivima. Od osnovih hranljivih elemenata paprika usvaja najviše kalijuma (K) i azota (N). Za prinos od 10 t neophodno je 40-60 kg azota (N), do 20 kg fosfora (P) i 45-80 kg kalijuma (K). Planirana količina mineralnih đubriva koja se unosi zavisi od planiranog prinosa, plodnosti zemljišta, sorte, načina proizvodnje i sadržaja hranljivih materija u zemlji.

Na zemljištima bogatim humusom, đubriva mogu podjednako da se primene u jesen kao osnovno ili u proleće pred sadnju odnosno setvu paprike ili pak kombinovano jesen i proleće. Na nešto težim zemljištima manje plodnosti mali deo hraniva daje se u vidu osnovnog đubriva dok se veći deo primenjuje neposredno pred sadnju, ostatak tokom prihranjivanja sistemom za navodnjavanje.

Kod paprike, koja se uglavnom proizvodi iz rasada do rasađivanja, odnosno setve unosi se ¹/₂ azotnih (N) i ²/₃ fosfornih (P) i kalijumovih (K) đubriva. Druga polovina azota daje se najčešće u vidu dva prihranjivanja, pri čemu se prvo izvodi 3-4 nedelje od sadnje odnosno u fazi 6-10 listova, a drugo u cvetanju. Preostala trećina P i K (fosfor i kalijum) primenjuje se u drugom prihranjivanju, najbolje u fazi cvetanja. Za dobijanje izuzetno visokih prinosa neophodna je i intenzivna prihrana vodotopivim đubrivima koja se primenjuju sistemom kap po kap.

Paprika kao povrtarska biljna vrsta od svih makroelemenata najviše zahteva kalijum (K). Njegova potrošnja je najintezivnija u vreme cvetanja, zametanja i razvoja ploda. Kalijum (K) je jedan od glavnih činioca koji utiču na krupnoću i dobru obojenost paprike. Iz tog razloga se ova kultura svrstava u red kaliofilnih biljaka i neophodna je upotreba NPK đubriva koja imaju naglašen ovaj element. Posebnu pažnju treba obratiti na NPK đubriva koja sadrže kalijum (K) na bazi kalijum-sulfata (SOP). Kod đubrenja paprike, kao visoko prinosne i ekonomski isplative kulture, treba izbegavati korišćenje đubriva na bazi kalijum-hlorida koji može uticati na nagomilavanja hlora (Cl) u zemljištu. Hlor (Cl) u zemljištu može imati negativne efekte na biljke, na njen kvalitet, prinos kao i organoleptičke osobine.

Paleta proizvoda fabrike mineralnih đubriva Elixir Zorka, sadrži nekoliko formulacija mineralnih đubriva vrhunskog kvaliteta koje se sa lakoćom mogu uklopiti u zahtevnu tehnologiju đubrenja paprike.